MANG Juhai terpaksa mencari makanan kecil, begitu turun dari pesawat. Karena ulahnya itu, membuat Mang Oding yang menjemputnya menjadi heran. Apa yang terjadi dengan Mang Juhai kali ini, ikuti saja ceritanya hingga selesai. Mang Juhai minta tolong kepada Oding untuk dijemput di Bandara Sultan Mahmud Badaruddin II, karena sebentar lagi dia akan tiba ke Palembang. “Agek jemput kando ye Ding,” kata Mang Juhai ditelepon. “Yo kando, tenang bae agek pas kamu balek kami la disano,” kata Mang Oding meyakinkan Mang Juhai. Jam yang dijanjikan Mang Oding sudah ada di bandara, dan benar saja Mang Juhai mendarat tepat sesuai jadwal. “Apo kabar selamo di Jawo kando,” tanya Oding kepada Mang Juhai. “Baek-baek bae Ding... apo lagi cewek-cewek disano, cacam-cacam Ding..., mun pacak aku nak balek kesano lagi,” kata Mang Juhai terbahak. “Peh kito cari makan dulu Ding... dari pagi tadi perut ni belum di isi apo-apo,” Mang Juhai mengajak Oding mencari makanan. “Apo kando idak makan di pesawat tadi,” tanya Mang Oding bingung. “Ai nak mati kau ni kalu nyuruh makan di pesawat tadi,” simbat Mang Juhai. “Ngapo memangnyo kando,” tanya Mang Oding penasaran. “Tiket pesawatnyo bae mahal Ding... apo lagi kalu makan disano, pacak idak tebayar kando kau ni,” kata Mang Juhai dengan muka serius. Mendengar itu, tawa Mang Oding tidak bisa ditahan lagi. “Hahaha... alangke buyannyo kamu ni kando,” kata Mang Oding sambil tertawa. “Buyan cem mano Ding,” Mang Juhai bingung melihat Mang Oding yang menertawakannya. “Makan di pesawat itu gratis, idak bayar lagi kando, kan sudah sekalian dengan tiket yang kito beli. Alangke ruginyo kamu idak makan kando,” jelas Mang Oding masih dengan tertawa. “Nnnnuuuu... kau idak ngomong Ding kalu gratis, kalu aku tau... ku makan galo makanan tadi, ai cacam-cacam sial nian ngapo ye,” simbatnya. Hahaha... Madaki idak tau kalu makanan di pesawat tu gratis. Makonyo mang galak-galak pegi makek pesawat, jangan pake motor butut terus. (emma)
|