KARENO idak galak disuruh ngasuh anak, Mang Juhai nyubo berbagai caro, agar dio biso keluar rumah. Apo yang terjadi dengan mamang kito sikok ini, baco bae ceritonyo sampe selesai. Beberapo hari kemaren, Mang Juhai selalu ngejoke caro agar dio biso keluar rumah. Soalnyo, di rumah mereka lagi repot, kareno Bik Jubai dapat borongan nyiapke makan tukang yang lagi bangun rumah dekat rumahnyo. Kareno tukang jauh atau dari Jawo sano, jadi rombongan tukang itu, tepakso catering kecik-kecikan dan murah meriah dengan Bik Jubai. Nah, sejak itulah, Mang Juhai selalu diingatke Bik Jubai akan tugas tambahannyo. ‘’Kak, adek ni lagi dapat borongan catering kecik-kecikan, untuk ngenjuk makan tukang yang bangun rumah dekat kito itu. Lumayan kak, sehari adek biso dapat duet Rp 50-60 ribu. Soalnyo, tukang itu ado belasan uwong, makannyo tigo kali sehari,” ujar Bik Jubai. ‘’Jadi, kakak gawe tambahan apo dek,” tanyo Mang Juhai. ‘’Yo kakak, pertamo ngasuh anak. Keduo, cukup nolongi ngantar makanan tukang itu, tigo kali, pagi, siang, dan sore hari kak,” jawab Bik Jubai. ‘’Nah dek, kan la ado mertuo disini, kakak gawe laen bae ye, kebetulan kakak ngambek borongan ngerangkai besi untuk rumah tetanggo bae dek ye,” elak Mang Juhai. ‘’Itulah kakak ni, idak galak nian nolongi. Kapan giliran duetnyo bae nak minta bagian, giliran begawe nak lemak dewek,” pekik Bik Jubai. Setelah beberapo hari dapat catering itu, pagi-pagi sebelum subuh, Bik Jubai tepakso bangun, kareno nak nyiapke kateringan. ‘’Kak, tolongi adek ni, ngocek bawang bae jadilah, mumpung anak masih tidok,” kato Bik Jubai sambil mbangunke Mang Juhai. ‘’Oi dek, kakak ni masih ngantuk, lajulah kamu, kagek kakak antarke bae kateringnyo,” ujar Mang Juhai. Dengar itu, Bik Jubai langsung ngoceh dak keruan. Kareno pening dengan ocehan bininyo yang supercerewet itu, Mang Juhai langsung bangun dan bukak rumah. Sudah ngidupke motor, mamang kito ini langsung kabur, bahkan Hp nyo lagi ditinggalkennyo di rumah. Alhasil, Bik Jubai kepeningan dewek dengan ulah lakinyo yang sebelum subuh sudah ngilang dari rumah itu. Tepakso, segalo kawan dan dulur Mang Juhai ditelepon Bik Jubai sikok-sikok, yang segalonyo ngaku idak tau Mang Juhai dimano. Setelah paginyo, baru ketaunan kalo Mang Juhai tidok di teras rumah dulurnyo di Jakabaring pangkal sano. ‘’Nah, kando ni ado disini ruponyo, tadi ayuk nelepon katonyo kando ngilang terus. Jadi aku omong dak tau,” jelas Mang Birin, yang memang masih dulur jauh Mang Juhai. ‘’Eh iyo, aku memang idak ngomong lagi tadi. Aku datang la nak subuh, dak lemak nak bangunke kamu,” kato Mang Juhai. ‘’Iyo ayuk la kepeningan, nanyoi kando dimano. Pecaknyo segalo uwong diteleponnyo, katek yang tau. Ruponyo kando disini,” terang Mang Birin lagi. ‘’Biarlah dindo, caro ayuk kamu lah, ngoceh terus. Apolagi sejak ado kateringan ini, idak berenti lagi kito disuruhnyo begawe dan ngurus anak. Makonyo, lemaklah aku begawe melok borong ngerangkai besi, daripado diajaknyo di rumah, pening palak aku,” tambah Mang Juhai, sembari pamit balek, kareno nak ngantar kateringan Bik Jubai untuk tukang. Hahaha, diamke bae kando, kapan lagi ngoceh, kalo kagek berenti dewek Bik Jubai itu, kapan la abes suaro. (sam)
|